Het is niet nieuw, maar gebeurt vandaag frequenter dan ooit voorheen. Veertigers, vijftigers en zelfs zestigers maken zich los van hun partner. Stap voor stap of bruusk. Waarna de één bewust en de ander gedwongen voor een nieuw leven gaat. Van mannen is het al langer geweten: zij lusten beslist een groen blaadje. Waarna hun vrouw gedumpt en ontzet achterblijft. Een tijd geleden echter maakten de media gewag van een nieuw fenomeen. Meer en meer vrouwen van om en bij de vijftig verlangen naar een actiever, boeiender leven. Want nu de kinderen eindelijk zelfstandig zijn en de zorgfunctie wegvalt, wenkt het avontuur. De mannen daarentegen snakken, vaak na een druk of te druk beroepsleven, vooral naar rust. Lukt dat nieuwe leven de vrouwen niet met hun vertrouwde partner? Geen probleem, op naar ander en beter dan maar. En ook hier blijft iemand verweesd achter, met alle bijhorende ellende.
Achterblijven is rouwen
Misschien ben jij wel één van de mannen en vrouwen die bijna van vandaag op morgen in de steek werden gelaten. Je had wellicht nooit verwacht dat het allemaal zo’n vaart zou lopen. Wat de zaak er niet eenvoudiger op maakt want dit traumatisch verlies moet je hoe dan ook verteerd krijgen. Helaas is het verwerkingsproces na een scheiding complexer en pijnlijker dan na een overlijden. En daar zijn voldoende redenen voor zoals ondermeer:
- gekwetste trots, schaamte, het gevoel niet te hebben voldaan
- onzekerheid, angst voor de eenzaamheid, onmacht
- steeds groeiende woede
- mogelijke, soms slepende confrontaties met de partner
- strijd om de aandacht van eventuele kinderen en/of kleinkinderen
- financiële beslommeringen en aderlating
- verlies van een stuk van de vriendenkring
Zoek steun
Steun en hulp zoeken is verstandig. Dit trauma en de bijhorende woede alleen te lijf te gaan is immers zeer zwaar. Je kan de pijn sneller plaatsen met hulp van buitenaf. Er zijn voldoende therapeuten of zelfhulpgroepen die houvast bieden. Mannengroepen, vrouwengroepen, gemengde groepen, gelijkgestemden. Ze vormen de basis van waaruit je opnieuw vaste grond onder de voeten kan verwerven. Want erover praten en ervaringen delen, helpt en geneest.
Laat woede toe!
Schaam je vooral niet voor je woede. Laat ze gerust toe en probeer haar te kanaliseren. Sport, wees creatief, praat, schrijf, musiceer, huil, roep of werk tijdelijk wat harder. Sla desnoods het doordeweeks servies aan diggelen, maar pot je boosheid niet op. De keerzijde heet immers zelfdestructie via verslaving, ongeval of een psychosomatische aandoening.
Hoe moet het daarna verder?
Omdat de tijd alle wonden heelt, luwen zelfs de hevigste emoties uiteindelijk. Bij sommigen echter smeulen ze onderhuids verder en belemmeren aldus nieuwe contacten. Geeft niks. Misschien voel jij je wel stukken beter in je eentje. Je doet precies wat je wil en dat allemaal zonder gezeur aan je kop. Je kan je eindelijk volledig uitleven via je favoriete hobby. Toch liever deel van een paar? Eens de rouwperiode voorbij (verdriet moet slijten en dat proces heeft tijd nodig), kan je je opnieuw openstellen voor een eventuele partner.
Investeer opnieuw of meer, in je sociaal netwerk
Raakte je -tegen je zin- geïsoleerd door de scheiding? Maak dan nieuwe vrienden. Breid je sociale kring uit. Er zijn mogelijkheden genoeg. Sluit je aan bij een vereniging of club of bezoek avonden en activiteiten voor singles. Ook effectief is: surf op het internet en ontdek er de verschillende praatgroepen en ontmoetingssites.
