De osteopathie die vroeger wat elitair was, is in de loop van de jaren steeds toegankelijker geworden voor iedereen. Hier volgt een korte kennismaking met deze vorm van geneeskunde.
angelsaksisch van oorsprong
Bij ons is deze therapeutische methode wettelijk en therapeutisch niet gelijkgeschakeld met de klassieke geneeskunde. In landen als de USA, Groot-Brittannië en Canada daarentegen is ze dat wel. De osteopathie is Angelsaksisch van oorsprong. De grondlegger ervan was de Amerikaan Andrew Taylor Still (1828 – 1917). Still was dominee, arts en ingenieur. Hij stichtte zijn American School of Osteopathy in 1874 in Kirksville (Missouri, USA).
genezen via handgrepen
Het grondbeginsel van de osteopathische geneeskunde is dat het menselijk lichaam een ondeelbare eenheid is die beschikt over een zelfregelend mechanisme om gezond te blijven en/of onevenwichtigheden (ziekten dus) te overwinnen. Dit grondbeginsel speelt slechts een rol indien er harmonie bestaat tussen het bewegingsapparaat (spieren en gewrichten), de interne organen (spijsvertering, nieren en voortplanting) en het cranio-sacrale ritme (beweeglijkheid van de schedelbotten). In geval van afwijking zal de deskundige osteopaat letterlijk en figuurlijk een handje helpen om de harmonie te herstellen. Waarna het lichaam zijn weg naar zelfgenezing terugvindt.
totaalgeneeskunde
Voor alles dient gezegd dat de osteopaat altijd ‘een zieke’ behandelt en niet ‘een ziekte’. Hij staart zich niet blind op één bepaald symptoom maar besteedt aandacht aan de totale mens. De osteopaat beoefent aldus een vorm van totaalgeneeskunde of holistische geneeskunde. Omdat geen twee mensen gelijk zijn en geen twee mensen dezelfde voorgeschiedenis hebben. In de osteopathie tracht men dus zoveel mogelijk informatie te verzamelen over de patiënt in verband met zijn aandoening. Soms wordt daarbij achteruitgegaan tot aan de geboorte. Wat evenwel de moeite loont.
geen specialisaties
In de osteopathie bestaan er geen specialisaties zoals dat in de klassieke geneeskunde wél het geval is. De heeft als gevolg dat de therapeut verbanden kan leggen tussen de hoger vermelde systemen. Die zijn het bewegingsapparaat, de interne organen en het ritme van de schedelbotten. Op die manier zijn al spectaculaire resultaten bekomen.
handen zijn de beste instrumenten
De beste instrumenten en het beste diagnosemiddel die de osteopaat tot zijn beschikking heeft, zijn goedgetrainde handen. Met die handen wordt een functionele diagnose gemaakt waarbij de kleinste storing in spanning, stand of beweeglijkheid wordt opgemerkt. Via diezelfde handen zal de therapeut de weefsels door middel van welbestudeerde manipulaties (handgrepen) hun normale harmonie terugschenken. Waardoor het organisme opnieuw een evenwicht bereikt.
resultaten dankzij totaalvisie
De osteopaat heeft niet de pretentie te beweren dat hij alles kan genezen. Niemand kan dat trouwens. Maar hij (of zij) bereikt wél uitstekende resultaten dankzij de gebruikte totaalvisie. Migraine bij stress, terugkerende oorontstekingen, oogkwalen, chronische sinusitis, enz. kunnen vb zowel veroorzaakt worden door een slechte beweeglijkheid van de schedelbeenderen als door een foute stand van de baarmoeder. Neem nu babytjes met een moeilijke spijsvertering. Vaak worden ze onderworpen aan de meest doorgedreven nen zenuwslopende onderzoeken. En dit zonder dat de oorzaak van het probleem achterhaald wordt. De osteopaat kan in dergelijke gevallen, enkel via palpatie met de handen de oorzaak vinden. Hij stelt hierbij vast dat er een bokkering bestaat ter hoogte van de beenderen van de achterhoofdsschedel. Daardoor wordt de 10de hersenzenuw, die o.a. de spijsvertering controleert, geïrriteerd met het gekende gevolg. Eén enkele pijnloze, eenvoudige consultatie volstaat hier dus om de oorzaak te vinden, waarna het kind opnieuw in harmonie kan gebracht worden.
