Vreemdgaan, een scheve schaats rijden, rondspringen, een slippertje maken. Of ook nog: overspel of echtbreuk plegen, naast de pot pissen, je partner bedriegen of de horens opzetten. Hoe het ook genoemd wordt, vreemdgaan staat voor verdriet en miserie.
De ellende start op het moment dat sleur en onvoldaanheid de relatie binnensluipen. Met andere woorden: wanneer eros (of de verliefdheid) verdampt. Maar het verlangen om dit gevoel opnieuw te beleven stuwt ons verder. Waarna we op zoek gaan naar en vatbaar worden voor nieuwe prikkels, opstoten van lust, nieuwsgierigheid en experiment. En aldus in een ander bed belanden. Dit tot spijt van degene die bedrogen werd maar even vaak van hem of haar die bedriegt. Omdat de overspelige partner na verloop van tijd maar al te vaak beseft dat het sop de kool niet waard is/was. Of dat hij of zij opnieuw met ongeveer dezelfde situatie geconfronteerd wordt.
Niet verwonderlijk dus dat onderzoek uitwees dat ruim 60% van de koppels die geconfronteerd werden met overspel, de relatie een tweede leven gunnen. Dat kan, onder andere, middels (relatie)therapie of door het geschokt vertrouwen langzaam te herstellen. Heel langzaam. Een dergelijke zaak vereist immers altijd tijd. Veel tijd. Van die 60% stranden er uiteindelijk nog aardig wat huwelijken of relaties. Want in tegenstelling tot wat beweerd wordt, heelt de tijd helaas niet alle wonden. Omdat er mensen zijn die er, waar het relaties betreft, bepaalde principes op na houden.
Omtrent verzoening
Mensen kunnen aansturen op een verzoening en waarom niet. Omdat scheiden vaak een lange, moeilijke weg wordt. Maar…een verzoening wordt dat evenzeer. Kiezen voor een verzoening kan gebeuren om diverse redenen. Omdat de partner die vreemdging nog steeds van de bedrogene houdt en omgekeerd, bijvoorbeeld. Of omdat praktische en financiële factoren een scheiding extra moeilijk maken.
Wil jij als bedrogen partij ook kiezen voor een verzoening? Besef dan dat een verzoening pas succesvol kan zijn na een diepgaand en meestal pijnlijk zelfonderzoek. En, na een diepgaand en meestal even pijnlijk en eerlijk gesprek met hem of haar die jou bedroog. Zijn jullie beiden bereid de zwakke punten van de relatie bloot te leggen en er iets aan te doen?
Let op het volgende vooraleer je relatie een nieuwe kans te geven
- Wil jouw partner die vreemdging, wel echt de relatie met jou verder zetten?
- Heeft hij of zij al definitief een eind gemaakt aan de overspelige relatie? Of aarzelt hij of zij nog steeds?
- Blijft je partner de vrouw/man zien waarmee hij of zij overspel bedreef? Omdat dit quasi onvermijdelijk is bijvoorbeeld? Denk maar aan minnaars die werken of wonen in elkaars nabijheid of deel uitmaken van dezelfde familie- of vriendenkring.
- Heeft je overspelige partner al duidelijk en spontaan spijt geuit?
- Krijg je het gevoel dat er oprecht berouw of wroeging in het spel is?
Of is er in werkelijkheid enkel spijt bij de ander omdat de affaire uitgelekt is? - Legt je partner die vreemdging steevast de schuld bij jou of bij degene waarmee zij/hij overspel bedreef?
- Is hij/zij reeds begonnen met het corrigeren van zijn/haar instelling en gedrag die tot overspel hebben geleid? Of wordt er nog steeds heimelijk of openlijk geflirt met anderen?
Indien je geen positief antwoord bekomt op deze vragen, kan je je terecht afvragen of energie stoppen in een verzoening überhaupt wel zin heeft. Vraag je – in alle eerlijkheid – af of je geen parels voor de zwijnen gooit indien je instemt met een verzoening. De kans zit er immers dik in dat hetzelfde scenario zich vroeg of laat herhaalt.
Lees meer over vreemdgaan in onderstaande bijdrage
Vreemdgaan
