‘t Is goed in ’t eigen hert te kijken
nog even voor het slapen gaan
of ik van dageraad tot avond
geen enkel hert heb zeer gedaan;
of ik geen ogen heb doen schreien,
geen weemoed op een wezen lei;
of ik aan liefdeloze mensen
een woordeke van liefde zei.
Uit “Avondliedekens” (1921) van de Antwerpse dichteres Alice Nahon (1896-1933).
