Duizend jaar worden, zoals wijlen de Belgische geriater dr. Herman Lecompte nastreefde, is (voorlopig althans) onmogelijk. Trouwens, de optimistische man himself overleed op zijn 78ste, ondanks het volgen van zijn eigen richtlijnen. Maar in goede gezondheid zo’n dikke honderd jaar worden daarentegen, blijkt wel haalbaar te zijn. Daarvan waren de Hunza’s het levende bewijs. De Hunza’s, een volk bestaande uit zo’n 30.000 zielen, leven in het Himalayagebergte. Zij werden tussen de W.O.I en W.O.II, ‘ontdekt’ door de Schotse dokter Mac Carrison. En, het woord ‘ontdekt’ staat hier helemaal op zijn plaats omdat zij tot dan volledig afgezonderd leefden van de rest van de wereld. Dr. Mac Carrison was immers de eerste mens die kennis maakte met en doordrong tot de Hunzagemeenschap. Hij deed dit grondig want Mac Carrison kreeg het gedaan om ongeveer zeven jaar tussen de Hunza’s te mogen leven.
Mac Carisson stelde het volgende vast:
- Vooreerst leefden de Hunza’s van de landbouw en de veeteelt. Ze dreven geen handel en kenden geen geld. Uiteraard waren er geen gevangenissen en banken te bespeuren.
- De Hunza’s waren kerngezond. Voor kinderziekten en de talrijke beschavingsziekten leken ze volledig immuun. Mc Carrison noteerde er niet enkel de afwezigheid van ziekten, maar vooral de aanwezigheid van een opvallende energie en levenslust.
- Bij de Hunza’s vond hij opmerkelijk veel mensen van honderd jaar en ouder. Zo ontmoette Mc Garrison een nog uiterste vitale grijsaard van 145 jaar. En hij was geen alleenstaand geval. Bejaarden bleven onverminderd actief en werkten gewoon verder, zij het in een aangepast tempo. Ze hadden echter geen moeite met het beklimmen van de bergen in het gebied dat ze bewoonden en bewerkten. Ze werkten er aan het tempo waaraan een vijftigjarige bij ons werkt.
- De jeugd liep bij de Hunza’s tot de leeftijd van vijftig. Tussen vijftig en tachtig was men volwassen. Vanaf tachtig genoot men van de wijsheid die men ervoor had verworven. Het woord ‘oud’ gebruikten ze zelden.
Waarom de Hunza’s zo oud werden
Je zal merken dat volgende punten krek dezelfde zijn die vandaag benadrukt worden door de specialisten inzake gezondheid.
- 1) De afwezigheid van stress en prestatiedruk.
- 2) Het meermaals per dag (op tijd) rusten en bijtanken via uitgekiende yoga-oefeningen die de mens in staat stellen tot zichzelf te komen. En zich aldus herop te laden.
- 3) Weinig en sober eten. De hunza’s aten toen maar tweemaal per dag. De eerste maaltijd namen ze ‘s middags, de tweede ’s avonds.
- 4) Onbehandeld voedsel eten, liefst zo vers en natuurlijk mogelijk.
De Hunza’s aten vooral:
diverse volle granen;
brood gemaakt van verschillende volle granen;
rauwe of lichtgestoomde groenten en fruit;
noten:
yoghurt:
en slechts 1 x vlees per week. - 5) Een jaarlijkse vastentijd, maar ook en zeker vasten bij eventuele ziekte.
- 6) De regelmatig inlassing van ontspannende onderbrekingen. De dagelijkse activiteiten werden regelmatig onderbroken door gerichte meditatie, inclusief ademhalingsoefeningen uit de yoga. De Hunza’s keerden dan inwaarts en kwamen opnieuw ‘tot zichzelf’. Waarna de batterijen weer opgeladen raakten.
- 7) Veel bewegen overdag. Te voet 12 tot 15 km per dag afleggen, was voor de Hunza’s heel normaal. Ook de bergstreek waar ze nu nog wonen, vraagt een extra inspanning van het lichaam. Er werd tot op hoge leeftijd ( zelfs door honderdplussers) regelmatig volleybal en polo gespeeld en vaak gezwommen. Zelfs de man van 145 jaar, die hierboven wordt vermeld, speelde nog vaak volleybal.
De Hunza’s vandaag
Zoals je wel merkt, staat veel in deze bijdrage in de verleden tijd. Dat komt omdat de fysieke en geestelijke conditie van de Hunza’s nu niet meer is wat ze eens was. Via dokter Mc Garisson raakten de Amerikanen immers hevig geïnteresseerd in de Hunza’s. Ook voor commerciële doeleinden. Eerst werden kinderen bewerkt. Zo vonden frisdranken, chips en het grote gamma kant en klare producten uiteindelijk hun weg naar deze gemeenschap. En vanzelfsprekend ook de moderne technologieën gecombineerd met toerisme. Dit alles samen vernietigde het natuurlijk en zuiver energieveld van de Hunza’s. Vandaag is degeneratie er trieste werkelijkheid geworden.