Ze zijn er vanzelfsprekend altijd al geweest, maar tegenwoordig tref je ze steeds vaker aan: de boemerangkinderen. Boemerangkinderen zijn volwassenen kinderen die op een bepaald moment opnieuw bij hun ouders op de stoep staan. Met de vraag of ze weer thuis kunnen wonen. Tijdelijk dan, bij wijze van tussenoplossing.
boemerangkinderen: wie zijn ze
Boemerangkinderen zijn volwassenen kinderen die het huis uit zijn gegaan met de bedoeling een eigen leven uit te bouwen. En daar meestal een tijdje in slagen tot één of meerdere problemen opduiken die hun zelfstandigheid bemoeilijken of zelfs onmogelijk maken. Waarna ze opnieuw aankloppen bij de ouders en er om tijdelijk onderdak vragen. De meeste ouders beantwoorden die vraag positief, waarna vaak voor zowel de ouders als het kind een niet zo gemakkelijke tijd aanbreekt.
boemerangkinderen: wat zijn de oorzaken
We kunnen hier twee grote oorzaken aanduiden: praktische problemen en emotionele problemen. Vaak is het zelfs een mix van beide.
Praktische problemen
- Onvermogen om te gaan met het beschikbare geld. Nogal wat jongeren hebben teveel zomaar in de schoot geworpen gekregen als kind. Niet beseffend dat de ouders er wel één en ander moesten voor doen. Nu de jongvolwassenen zelf moet gaan budgetteren lijkt dat niet zo goed te lukken. Vooral omdat het leven duurder is en de te betalen facturen talrijker zijn, dan ze ooit had kunnen denken. Boemerangjongeren slagen er vaak niet in de tering naar de nering te zetten. En elke maand de eindjes aan mekaar moeten knopen, werkt ontmoedigend. Conclusie; thuis leven was en is gemakkelijker.
- Werkloosheid
Bovenstaande situatie wordt er niet beter op, wanneer het kind zijn of haar baan verliest en geen andere baan vindt binnen een redelijke termijn. Op die manier wordt hij of zij tegelijk beroofd van een stuk financiële armslag en zekerheid. Zeker als ook de financiële reserve inmiddels opgesoupeerd is. Uit angst gaat de jongere dan op zoek naar een snelle, kant en klare oplossing zoals weer intrekken bij de ouders. Dit is vooral het geval indien het kind geen levenspartner heeft die deze tijdelijke situatie financieel (en emotioneel) kan opvangen. - Het huidig kostenplaatje verbonden aan een huur- of koopwoning.
- Het beëindigen van de opleiding en de daarmee gepaard gaande zoektocht naar werk.
- De hedendaagse trend waarbij werkgevers vooral tijdelijke contracten aanbieden, wat weinig werkzekerheid biedt.
- Het bivakkeren bij de ouders (ook met partner en eventuele kinderen) tussen twee eigen stekken in, of wachtend tot de eigen plek woonklaar is.
Emotionele problemen
- Een relatiebreuk. Na een liefdesbreuk raken jongeren soms emotioneel in een dal. Een relatiebreuk is immers pijnlijk en (zelf)confronterend. De breuk neemt ook een hap uit het voorhanden zijnde budget. Vooral jonge vrouwen keren vaak tijdelijk naar huis terug na een relatiebreuk. Nederlandse onderzoekers becijferden in 2007 dat één op vijf dochters terug thuis aanklopten na verloop van tijd. En dat aantal zal sindsdien enkel toegenomen zijn.
- Onrealistische verwachtingen. Veel jongeren (en ouderen) ontdekken tot hun ongenoegen dat alleen leven geen droomscenario blijkt te zijn. Er is immers geen klankbord meer als je opstaat en geen praatpaal als je slapen gaat. Bovendien moet je alle initiatieven en beslissingen in je eentje nemen. Anders gebeurt er niks. Een gevoel van eenzaamheid kan de kop opsteken. Dit kan zwaar gaan wegen op termijn.
boemerangkind: hoe ga je er als ouder mee om
Wat doe je als je als ouder, denkt eindelijk eens aan jezelf toe te komen? Als je zover bent dat je volop wil gaan genieten van je herwonnen tijd en vrijheid? Wat doe je als net dan een kind komt aankloppen met de vraag:’Kan ik opnieuw thuis komen wonen?’
Zowel voor jou als voor het kind, wordt dit aanpassen geblazen. En hoe! Hier volgen enkele adviezen die je als ouder maar beter ter harte neemt, vooraleer je weer helemaal meedraait op het tempo van je kind.
- Jij bepaalt de huisregels en het kind heeft zich eraan te houden.
- Maak vooraf duidelijke afspraken omtrent de termijn dat het kind komt inwonen. Is het bijvoorbeeld voor drie maanden, tot wanneer de eigen plek bewoonbaar is? Of is het voor onbepaalde tijd? Hang alles af van het vinden van een nieuwe baan of voldoende inkomsten? Lijkt alles je wat vaag? Stel dan zelf vooraf een einddatum vast. Want onduidelijkheid bij het begin van de inwoonperiode maakt het lastig om je kind buiten te krijgen als je het echt niet meer trekt.
- Maak vooraf duidelijke afspraken omtrent de maandelijkse bijdrage die het kind je zal betalen voor kost en inwoon.
- Stel een takenplan op wat betreft taken en klussen in en rond het huis. Het inwonend kind kan best een deel van de taken op zich nemen.
- Maak zonodig, van de gelegenheid gebruik om je kind bij te spijkeren inzake huishouden (koken-wassen-strijken-poetsen) en budgetteren. Of, omtrent verstandig gebruik maken van een kredietkaart en het vergroten van zijn sociaal, niet virtueel netwerk.
- Por je kind aan om naar een eigen woonst of een nieuwe baan te zoeken, als je merkt dat het geen of te weinig initiatieven neemt in die richting omdat het bij jou thuis zo comfortabel leven is.
Graag meer lezen?
Als je kinderen meebrengt in een nieuwe relatie
