Sinds de eeuwwisseling worden we steeds vaker geconfronteerd met de dertigersdip, ook wel de quarterlifecrisis, dertigerscrisis of zelfs het dertigersdilemma genoemd.
Want ze zijn eind twintig tot midden dertig, vaker wel dan niet hoogopgeleid en doen het goed. Bijzonder goed zelfs. En hoewel het dus zowel professioneel, materieel, sociaal als relationeel lekker voor ze loopt, zitten ze met een groot probleem. Een luxeprobleem, volgens sommigen. Maar dat verhindert niet dat ze intussen toch maar mooi in een dip raken. Omdat ze zich niet goed meer voelen in hun vel en in hun leven. Een gegeven dat zo treffend bezongen werd door de Nederlandse popgroep Doe Maar, die het probleem uiteindelijk samenvatte in één enkele vraag: Is dit alles…is dit alles wat er is?
Vraag die in de praktijk door de dippende dertiger zal opgedeeld worden in een reeks kleinere en meer gerichte vragen zoals:
- Ben ik tevreden met mijn huidige job?
- Indien niet, wat voor werk wil ik dan wel gaan doen? Want keuze zat, toch?
- Moet ik dan opnieuw gaan studeren?
- Of wil ik liever eerst reizen, alles laten bezinken, een sabbatjaar nemen?
- Is mijn huidige partner wel de ware voor mij?
- Indien niet, moeten we dan nu breken met elkaar?
- Of lassen we comfortabel een relatiepauze in?
- Zo ja, moet ik me dan gaan settelen met hem/haar?
- Al gesetteld? Moeten we nu kinderen nemen of niet?
- Indien ja, wanneer?
Waarom raakt men in een dertigersdip?
Anders gezegd: hoe komt dit? Het antwoord op die vraag bestaat uit een mix van verschillende oorzaken die hier kunnen aangestipt worden.
- Levenscrisissen zijn van alle tijden. Ze kunnen uitgelokt worden door traumatische gebeurtenissen of het gevolg zijn van het werkelijkheidsbesef verbonden aan een bepaalde leeftijd. Denk maar aan de beruchte midlifecrisis van mensen tussen veertig en vijftig die hun piek bereikt hebben op familiaal, materieel en professioneel gebied, en zich vragen gaan stellen. Fundamentele vragen. En waarbij ze proberen alsnog een nieuw hoofdstuk te breien aan hun levensverhaal. Want het is nu of nooit, gezien de eindmeet in zicht komt. En iedereen gaat die uitdaging aan op zijn of haar manier. De één verlaat de vaste partner en/of het gezin en gaat op zoek naar ander en beter. Een ander slaat een nieuwe professionele weg in of realiseert een lang gekoesterd verlangen. Zoals reizen of een 2de verblijf kopen. Nog anderen belanden in een dip of in de greep van alcohol, pillen of andere verdovende technieken en gewoonten.
- De levenscrisis manifesteert zich vandaag 20 jaar vroeger. Dit is een gevolg van het feit dat mensen op veel vlakken reeds op jonge leeftijd pieken. In de snelle tijd waarin we leven, hebben mensen van eind twintig tot midden dertig het vaak al allemaal zo’n beetje gehad, gezien en bereikt. Dus…wat valt er nu eigenlijk nog te doen, te beleven, en te ontdekken? Wat rest er hen nog om naar uit te kijken?
- Jonge mensen zitten vaak gevangen in het moderne sprookje. Sprookje, dat o zo zorgvuldig georkestreerd en volhardend gecultiveerd wordt door de moderne multimedia. Mooi diploma, baan op niveau, leuke partner, vlotte levensstijl, eigen huis, kinderen. Plus reizen, uit eten gaan,citytrips, personal trainer… Op al die vlakken moet en zal gescoord worden.
- En de verplichte krachttoer gaat nog verder… Jonge mensen dienen er immers goed uit zien en een boeiende minnaar of minnares te zijn. Plus een goede moeder of vader die in een handomdraai een lekker maal op tafel tovert voor de eventuele kinderen. Daarnaast dienen ze ook nog voldoende energie te hebben om hun sociaal netwerk te onderhouden en verder uit te bouwen. Dit alles een glimlach graag en een quasi perfect gebit en lijf. Spreekt vanzelf.
Dertigers kunnen via deze zware opdracht opgebrand raken en zichzelf daarbij verliezen. Waarna ze tot het besluit komen dat ze dringend een andere weg moeten inslaan. Op één of zelfs op meerdere vlakken. Want enkel zo kunnen ze zichzelf terugvinden en hun leven nieuwe impulsen geven. En dat doen ze dus ook. Ze kunnen dan kiezen voor een nieuwe partner, een nieuwe opleiding, een nieuwe baan, een andere manier van leven of om het even welke nieuwe uitdaging. Wat hoe dan ook geen fluitje van een cent is.
Helaas gebeuren deze ingrepen veelal vooral op het materieel niveau. Misschien ligt de oplossing hier wel in het toelaten van een andere dimensie. Die van verdieping, van inzicht verwerven. Eerst en vooral in zichzelf. Wat 30-ers uiteindelijk dichter bij hun wezenlijke kern zal brengen. Een goede therapeut of life coach kan hier de juiste basisgrepen aanreiken. Vanuit deze basis kan vervolgens aan bijna elke bestaande situatie een nieuwe en/of genezende wending worden gegeven.
Dit leunt aan bij bovenstaande bijdrage:
De balans van je leven en Ruim het oude op en maak plaats voor het nieuwe
